Sjukkit við þurfum ekki að fljúg fyrr en eftir 3 vikur.
Allavegana þá eru strákarnir auðvitað bestu strákar í heiminum eeennnnn það eru takmörk. Allavegana þá fórum við snemma út á völl til þess að sjarmera inntékkunargellurnar og fá góð sæti. Það gekk svona príma vel, við vorum með sitt hvora sætalengjuna. Anyways... þá komum við inn á flugstöð í góðum gír og hittum meira að segja hana Ragnhildi ofurbeib frá London. Það var mikið verslað og mikið grín. Aðal grínið var samt hjá drengjunum. Við hittum líka hana Hörpu Karen sem er á leikskóla með Einari Kára, gaman að því. Hún ætlar líka að vera í 3 vikur í kongsins Köbenhavn. En allavegana þá fór nú samt vel um okkur í flugvélinni því er ekki að neita. En við foreldrarnir erum ekkert að deyja úr spenningi yfir því að fljúga aftur. Sko málið var að fyrst sat Guðni hjá Mömmu, hún var æðislega stressuð yfir því að peyjarnir yrðu eitthvað órólegir í flugtaki en nei ekki Tunguvextöffararnir. En svo fór Guðni yfir Pabba og Einar til Mömmu. Einar var nú bara svona lala hress með þetta, en eftir að hafa rukkað flugfreyjuna um liti og spil þá gátum við aðeins dundað okkur. Guðni svaf allann tímann hjá Pabba, en Einar var á einhverju klósett bröllti. Hann þurfti að kúka og pissa alveg trekk í trekk. Þegar við vorum hálfnuð þá var hann sko komin með nóg af þessu og vildi fara heim að kúka. Ekki leist nú Mömmu á það, en eftir margar sögur og mikla skemmtun vildi hann fara til Pabba og Guðni kom til Mömmu. Það gekk fínt en í lendingu GUBBAÐI Einar út um allt og það var ekki góð lykt né fögur sjón. Humm. Hann var háttaður og svo heppilega vill til að það er HEITT í danmerku og gott að vera þannig að ekki væsti um piltinn á leiðinni á kolligiet.
En núna erum við semsagt komin kl er 24 að staðartíma og það er allt í fullu fjöri. Kannski ég fari fram og Bíi liðið niður. So long.

Tóta