Íslenskur matur er vibbi

og þá er ég að tala um hnoðmör, siginn fisk og hrútspunga. Eða allan skemmdan og myglaðan mat sem íslendingar láta sér til munns. Margir halda meira að segja sérstakar hátíðir í kringum skemmdan mat, ég held að það sé kallað Þorrablót. En við erum lukkuleg hérna í danmörku með lifrarkæfu og markríl. Játakk.

Það voru íslenskir stúdentar á Öresundskollegie því góða kollegie sem ég bjó á mín yngri ár. Þetta par hneigist til skemmds matar og það lyktaði allt af signum fiski öðru hvoru á kolleginu sérstaklega í miklum stillum. Þau fengu vatn í munninn og gátu varla talað um annað en hvað þau hlakkaði til að fá almennilegan siginn fisk. Það var reynt að redda hjá fisksala sem keyrir um norðurlöndin til að selja íslendingum fisk en því miður, enginn siginn fiskur. Þau voru friðlaus, þar til að það kom í ljós hvaðan lyktin af signa fiskinum hafði verið. Þá hafði ungur svíi legið látinn inni á herbergi í 4 vikur.

Jáhá !